Phyllacanthus imperialis

Phyllacanthus imperialis

Klik op de foto voor de vergrotingen

Herkomst

Stille oceaan, Afrika, Rode Zee, Australië, Japan, Hawaii,
Mayotte, Réunion, Nieuw-Caledonië.

Synoniem

Cidarites imperialis

Nederlandse naam

potlood-egel,potlood-zeeegel

Categorie

Echinodermata (Stekelhuidigen)
Sub. catergorie >Echinoidea (Zee-egels)

Rifsafe

Geslachtsonderscheiding

Geen uiterlijk zichtbaar verschil

Voedsel

Algen en wieren

Voortplanting/Deling

Zie extra informatie

Moeilijkheids graad

4/5

Maximale afmeting

15 centimeter inclusief stekels
lichaam circa 7 centimeter doorsnede ( exclusief stekels)

Netelgevoeligheid

Geen

Netelcapaciteit

Geen

Karakter

Vreedzaam

Gedrag tegen medebewoners

Vreedzaam

Zone

Onder, midden en boven

Stroming

Matig tot sterk

Zoutgehalte

Minimaal 1.023 - 1.025 maximaal (bij 25 graden C)

Temperatuur

Minimaal. 23 °c maximaal 28 °c

Extra informatie

Tot in tegenstelling van de meeste zee-egels heeft de Phyllacanthus imperialis geen afweer mechanisme van de
puntige stekels maar heeft de Phyllacanthus imperialis grove stompe stekels,
Niet bij trekkersvissen en egelvissen houden deze hebben zee-egels op hun menu staan.
De Phyllacanthus imperialis is kwetsbaar het transport en overzetten met name als er lucht in hun "systeem" komt,
dit kan fataal voor de Phyllacanthus imperialis zijn.
In het wild leef de Phyllacanthus imperialis vaak symbiose met de garnaal Periclimenes imperator.
De potlood zee-egel is het meest actief in de avond en nachtelijke uren.
Phyllacanthus imperialis heeft gescheiden geslachten zonder uiterlijke seksuele verschillen
De gameten ( eieren en zaad) worden in het water losgelaten, waar de bevruchting plaatsvindt.
De larven zijn planktonisch en drijven enkele maanden rond voordat ze zich op de zeebodem vestigen, een metamorfose ondergaan en juveniele zee-egels worden.

De Phyllacanthus imperialis is er in diverse kleurvarianten en is gevoelig voor medicijnen..

Foto's Aquagids bij Coenen Best